નથી...

જવા દો, એની કોઈ દલીલ નથી;
આંસુથી જલદ કોઈ સલિલ નથી.

હાર્યો હું દાવો ઇશ્કનો દુનિયામાં;
આશિક છું, હું કાબેલ વકીલ નથી.

મેં તો સાવ જ છોડી દીધું છે હવે;
એમનાં તરફથી જરા ઢીલ નથી.

છે એ દરવાન એમનાં સ્વરૂપનો;
જે એમનાં ગાલે છે એ ખીલ નથી.

એમનાં નામે સતત ધબકે હવે એ;
મારું દિલ હવે મારું જ દિલ નથી.

એમના પર મરીને હું જીવતો રહ્યો;
એ કમસિન છે,  કોઈ કાતિલ નથી.

કેવી રીતે પહોંચું હું એના કિનારે?
ઇશ્કના દરિયાને કોઈ સાહિલ નથી.

મારી કવિતાઓ જાહેર રહેવા દેજો;
કવિતા કંઈ મારું અંગત વિલ નથી.

ખામોશ રહીને સહતો રહ્યો સદા;
બાકી નટવર સાવ બુઝદિલ નથી.