કહેવા જેવી કોઈ ખબર નથી;
છે બધું જ પણ સરભર નથી.
જેને હું હરદમ તાક્યા કરું છું;
મારા પર એની જ નજર નથી.
દફનાવ્યા કંઈક રંગીન સપનાં;
પણ એની કોઈ જ કબર નથી.
એ મારા દિલમાં રહે હર ઘડી;
એમનાં દિલમાં મારું ઘર નથી.
કોરાં રહી જવાય છે વરસાદમાં;
મન ભીતરથી તરબતર નથી.
કંઈ કમી રહી ગઈ છે શબ્દોમાં;
મારી નજમની એને અસર નથી.
મંદિરમાં મૂક્યો,પ્રભુ
બની ગયો;
હવે એ સમજે,
એ પથ્થર નથી.
દિલ જ તૂટ્યું છે,બાકી કંઈ
નથી;
રોદણાં રોવાનો એ અવસર નથી.
હજી ઘણો અભિનય કરવાનો છે;
તું છે પણ તુંય ખરો નટવર નથી.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું