કંઈ પણ કહો...

મળ્યા છો યુગો બાદ મને સનમ,  તો તમે કંઈ પણ કહો;

કેવી હતી આપણા વિરહની એ એક એક હર ક્ષણ ? કહો.

ઝાંઝવાંના જળના પુરના પુર આવતા રહે છે ભર ઉનાળે;

ને તોય કેમ પ્યાસું તરસ્યું તરફડતું રહે છે એક રણ? કહો.

લાખ લાખ લોક વચ્ચે ય રહી જવાય છે સાવ એકલવાયા;

ને સાવ અચાનક કેમ વહાલું લાગવા માંડે એક જણ? કહો.

ભવોભવ સાથ આપવાનો વાયદો કરતા તો કરી દીધો’તો;

તો સરળતાથી તમે કેમ કરી વીસરી ગયા એ ‘પણ’? કહો.

તાણાવાણા સંબંધ અને લાગણીના ય બહુ અજીબ  હોય છે;

કોઈ સંબંધ કેમ હોય રેશમ રેશમ, કેમ કોઈ કાચું શણ? કહો.

સમય તો છે કુશળ તબીબ મિટાવે ભલભલાં દૂઝતા જખમો;

તો ય દિવસે દિવસે કેમ વકરતો જાય છે પ્રેમનો વ્રણ? કહો.

દિવસ વિતાવી દે કામકાજમાં  સતત વ્યસ્ત રહીને નટવર;

ને ઢળતા સૂરજની સાખે ક્યાં બાધું તમારી યાદોનું ધણ?કહો.