મળ્યા છો યુગો બાદ મને સનમ, તો તમે
કંઈ પણ કહો;
કેવી હતી આપણા વિરહની એ એક એક હર ક્ષણ ? કહો.
ઝાંઝવાંના જળના પુરના પુર આવતા રહે છે ભર ઉનાળે;
ને તોય કેમ પ્યાસું તરસ્યું તરફડતું રહે છે એક રણ? કહો.
લાખ લાખ લોક વચ્ચે ય રહી જવાય છે સાવ એકલવાયા;
ને સાવ અચાનક કેમ વહાલું લાગવા માંડે એક જણ? કહો.
ભવોભવ સાથ આપવાનો વાયદો કરતા તો કરી દીધો’તો;
તો સરળતાથી તમે કેમ કરી વીસરી ગયા એ ‘પણ’? કહો.
તાણાવાણા સંબંધ અને લાગણીના ય બહુ અજીબ હોય છે;
કોઈ સંબંધ કેમ હોય રેશમ રેશમ, કેમ કોઈ કાચું શણ? કહો.
સમય તો છે કુશળ તબીબ મિટાવે ભલભલાં દૂઝતા જખમો;
તો ય દિવસે દિવસે કેમ વકરતો જાય છે પ્રેમનો વ્રણ? કહો.
દિવસ વિતાવી દે કામકાજમાં
સતત વ્યસ્ત રહીને નટવર;
ને ઢળતા સૂરજની સાખે ક્યાં બાધું તમારી યાદોનું ધણ?કહો.
