નથી...

જેવો હું તરસ્યો છું દોસ્ત, એવું તો કોઈ તરસતું નથી;

વાદળ છવાય છે એમની ઝૂલ્ફોનું પણ વરસતું નથી.

મળ્યા છે પળ બે પળ માટે આવતા જતા રસ્તામાં;

મુખ મનોહર એમનું નજર સામેથી હવે ખસતું નથી.

રૂબરૂ થયા એ સપનાંમાં મને તો આલિંગ્યા પણ છે.

હાય રે કિસ્મત!એ આલિંગન એમનું તસતસતું નથી.

પુર તો જરૂર ઊભરતું હશે એમના ઉરમાં પણ સ્નેહનું;

તણાય જાઉં એ પુરમાં હું એટલું એ ધસમસતું નથી.

આયનો આજકાલ હીબકે ચઢ્યો છે, રોક્યો ન રોકાય;

આવે એની આસપાસ ઘણાં, અંદર કોઈ વસતું નથી.

ચેન ખોવાયું દિવસનું, નીંદર થઈ વેરણ હર રાતની;

ઇશ્ક કરવાનું યાર,  તું ધારે એટલું સાવ સસતું નથી.

ચિનગારી લઈને ચકમક પણ ક્યાં સુધી ભટકતું રહે?

તણખો કેમ થાય?ચકમક સાથે લોહ કોઈ ઘસતું નથી.

ન પૂછ દોસ્ત તું મને કેમ હાસ્ય મારું મશહૂર થયું છે?

કારણ ભીની આંખે હસ્યો છું એવું તો કોઈ હસતું નથી.

એક દિ એમને તારા પ્રેમની કિંમત સમજાશે નટવર;

કસ્યો  છે તારા પ્રેમને એમણે એટલું કોઈ કસતું નથી.