ધીમે ધીમે હવે
સઘળું સમજાય છે.
હું કંઈ કરતો નથી,
સઘળું થાય છે.
અરથ આ જિંદગીનો
એટલો જ છે.
અઢી અક્ષરમાં જ
બધું સમાય છે.
ઊંઘ પણ ક્યાં ખરેખર
આવે છે ?
બસ આંખ અમસ્તી જ
બિડાય છે !
આમ તો સાવ સહેલું
લાગે એવું છે !
તોય માણસ ક્યાં કદી
પરખાય છે?
વરસાદ અહીં ભીંજવતો
રહે છે મને!
ત્યાં દૂર વાળ
કોઈના વીખરાય છે .
લકીરો તો બધી જ છે
બે હથેળીમાં !
તો ય તકદીર ક્યાં કદી
પકડાય છે ?
ઇશ્કની આ તે કેવી
અસર છે નટવર?
આંખ મીંચી છે મેં ને એ જ દેખાય છે !!
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું