તરી ગયો છું...

જ્યારથી હું એમનાં સપનામાં સરી ગયો છું;

હું ખુદ કોણ છું?એ હું સાવ વીસરી ગયો છું.

લગાવી છે બિંદી મારા નામની એમના ભાલે;

લાખો વિટંબણા વચ્ચે ય હું નીખરી ગયો છું.

મુસાફર છું, મુસાફર જ રહી ગયો આજીવન;

 ઘણી વાર મંજિલે પહોંચી પાછો ફરી ગયો છું.

સાકીએ જ્યારથી પયમાનાઓ ભરવા માંડ્યા;

ચૂપચાપ એ મયખાનેથી હું નીસરી ગયો છું.

ભલેને એમણે મને દૂર કરી દીધો એમનાથી;

આહ બની એમનાં નિશ્વાસમાં પ્રસરી ગયો છું.

આ મારગ પ્રેમનો યાર, છે જ ભારે લપસણો;

સંભાળી લેજે યાર મને તું, હું લસરી ગયો છું.

ચાદર તન્હાઈની ઓઢીને સૂતો છું હું નિરાંતે;

બેસમજ આ લોકો સમજ્યા, હું મરી ગયો છું.

સાવ કિનારે આવીને ડૂબી ગયો છે આ નટવર;

બાકી દરિયો ઇશ્કની આગનો હું તરી ગયો છું.