...તું છે

ઊતરી આકાશમાંથી પાલવ હેઠળ સંતાયેલ આફતાબ તું છે;

આ અવનિ પર અવતરેલ સૌ સૌંદર્યમાં સૌથી નાયાબ તું છે.

તારી સાથે વિતાવેલ એક એક મુલાયમ પળ યાદ છે મને;

કહેતી તું નથી તો ય હું જાણું ફરી મને મળવા બેતાબ તું છે.

એકનો એક હતો હું ને એકનું એક દિલ હતું મારું ઓ સનમ;

બહુ સાચવ સાચવ કર્યું તો ય ચોરી જવામાં કામિયાબ તું છે.

સાવ કોરું ધાકોર આકાશ રહેતું હતું મારા મનનું રાત દિવસ;

મારા મનોકાશમાં આવી ક્યાંક દૂર ઊડી જતું સુરખાબ તું છે.

હર કોઈ ચાહે તો ય કોઈને એ મળતો નથી આસાનીથી કદી;

હર કોઈની આંખ જોતા ન ધરાય એ ખૂબસૂરત શબાબ તું છે.

બહુ જતનથી સાચવી રાખ્યો છે, ન કદી ખોઈ ન શકું હું એને;

કોઈને ન મળે જીવનભર એવો મારો કિંમતી અસબાબ તું છે.

બહાર આવે ને જાય, ઋતુ બદલાય તો ભલે બદલાય,મારે શું?
મારા ગુલશનનું ન કદી મુરઝાઈ એ સદાબહાર ગુલાબ તું છે.

કહેવા જેવું બધું કહ્યું મેં તારા વિશે સનમ મારી કવિતાઓમાં;
સો વાતની બસ એક વાત કહેવી છે સનમ, લાજવાબ તું છે.

હર ગમ, હર દુઃખ, હર નિરાશા બાદ કરી નાંખી હવે નટવરે;

મારી હર ખુશી, મારા સુરમ્ય સુખો, હર હાસ્યનો હિસાબ તું છે.