નથી...

કવિતા છે,એ શબ્દોનો પ્રાસ નથી.

શબ્દોની રમતમાં હળવાશ નથી.

શ્વાસ ઉચ્છવાસની આવનજાવમાં;

પળની પણ કોઈને નવરાશ નથી. 

સિમેન્ટ કોન્ક્રીટનાં ઘના જંગલમાં;

વૃક્ષો માટે તો ક્યાંય અવકાશ નથી.

હોય દીવો ગમે એટલો તેજસ્વી;

એ જ દીવા નીચે અજવાશ નથી.

એ માણસનું જીવવાનું પણ કેવું ?

મનમાં જેના કોઈ એક આશ નથી. 

એશઆરામનાં ભારે દારોમદારમાં;

અહીં કોઈને કેમ જરાય હાશ નથી?

ચાલતા જ રહેવાનું છે હવે નટવર;

જિંદગીથી લાંબો કોઈ પ્રવાસ નથી.