ચાલ ચાલે જ્યારે યાર એ મતવાલી;
આવે મારા બંજર દિલમાં હરિયાલી.
સમય ધીમો ચાલે એના ગયા બાદ;
હવે શું કરે એમાં બચારો ઘડિયાલી?
એનાં ખયાલોમાં ખોવાયેલ રહું સદા;
લોકો ભલેને કહેતા રહે મને ખયાલી.
જામ જિંદગીનો ગળતો રહ્યો હરહમેશ;
સાકી,
નથી કર્યો મેં એને કદી ખાલી.
ઘૂંટ એકાદ ઊતરે ગળેથી ધીમે ધીમે;
એમ ચહેરા પર મારા આવે છે લાલી.
દિલ તો દિલ છે,
આ દિલનું શું કરવું?
વખત કવખત થઈ જાય સાલું મવાલી.
એવું કેમ થઈ જાય અચાનક કોણ જાણે?
સાવ અજાણી વ્યક્તિ થઈ જાય વહાલી!
કળથી કામ લેતો રહેજે નટવર એનાથી;
લીલીછમ લાગણી પણ હોય શકે જાલી.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું