આવિષ્કાર...

ખાલી જતો નથી એમનો એક ય વાર;

નજરોથી યાર, કરે એ તો સહુને ઠાર.

દર્દ-એ-જિગર, દર્દ- એ-ઇશ્ક જીવલેણ;

જીવ લઈને રહે,ન કોઈ એની સારવાર.

કહેવાય છે ઇશ્ક દરિયો એક આગનો;

જે ડૂબે એકવાર એમાં, થઈ જાય પાર.

છે એમ તો એ સાવ અઢી અક્ષર એનાં;

સમાય છે એમાં જિંદગી આખીનો સાર.

ખુદા,ઈશ્વર અલ્લા એ જ ઇશ્ક કે પ્યાર;

સૌ છે એક સરખાં,છે એ સૌ નિરાકાર.

મળી સંપી લડી ઝઘડી તેજ રાખવા પડે;

નહીંતર બુઠ્ઠી થઈ જાય સંબંધોની ધાર.

જિંદગી એની થઈ જાય સફળ નટવર;

થઈ જાય જેને ઇશ્કનો સાચો આવિષ્કાર.