નથી હું કોઈ સાધુ, ન સંન્યાસી;
કદમ એનાં પડે ત્યાં મારું કાશી.
જન્મથી મરણ સુધીની મજલ;
સદાય રહ્યો હું નિરંતર પ્રવાસી.
લાગણી છાંટી તાજા રાખું છું હું;
નહીંતર સંબંધો થઈ જાય વાસી.
હૈયાની હોડી છે શ્વાસનાં હલેસા;
હું જ ખારવો,હું જ મારો ખલાસી.
અફસોસ એ જ વાતનો છે હવે;
ગમતા ગમતા ગઈ છે ઉદાસી.
ગયા છે એવી રીતે જિંદગીમાંથી;
જાણે મુજમાથી હું જ ગયો નાસી.
બહુ સાચવ સાચવ કર્યું નટવરે;
તોય દિલ સાલું કરે છે બદમાશી.
કદમ એનાં પડે ત્યાં મારું કાશી.
જન્મથી મરણ સુધીની મજલ;
સદાય રહ્યો હું નિરંતર પ્રવાસી.
લાગણી છાંટી તાજા રાખું છું હું;
નહીંતર સંબંધો થઈ જાય વાસી.
હૈયાની હોડી છે શ્વાસનાં હલેસા;
હું જ ખારવો,હું જ મારો ખલાસી.
અફસોસ એ જ વાતનો છે હવે;
ગમતા ગમતા ગઈ છે ઉદાસી.
ગયા છે એવી રીતે જિંદગીમાંથી;
જાણે મુજમાથી હું જ ગયો નાસી.
બહુ સાચવ સાચવ કર્યું નટવરે;
તોય દિલ સાલું કરે છે બદમાશી.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું