લડાવ્યા હોય જેને આપણે બહુ લાડ;
એ પણ આપી દે કદીક ધોબીપછાડ.
નાજુક છે મારા અરમાનની નનામી;
દોસ્ત જરા સાચવીને તું એને ઉપાડ.
ઝાપટું વરસી ગયું છે કોઈનું યાદનું;
થઈ રહ્યો છે મનમાં ધીરે ધીરે ઉઘાડ.
બહુ સાચવીને રાખ્યા હતા સપનાઓ;
ચોરાય ગયા સૌ, કોણે પાડી એ ધાડ?
જંગલ આખે આખું આજ હીબકે ચઢ્યું;
માનવના હાથે હણાયું છે જુવાન ઝાડ.
ધ્યાન દઈને સાંભળો તો એ સંભળાશે;
તન્હાઈમાં ખામોશી પણ પાડે છે રાડ.
બહુ સાચવ્યા સુંવાળા સંબંધોને નટવર;
તો ય એમાં પડી ગઈ છે ઝીણી તિરાડ.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું