હૈયે છે પણ હોઠે લવાતું નથી;
એથી ગીત અધૂરું ગવાતું નથી.
હું એનો થયો હસતા રમતા;
એનાંથી જ મારા થવાતું નથી.
નજર એની છે જ બહુ કાતિલ;
વર્ના એમ કોઈ ઘવાતું નથી.
વરસ્યું જે કોઈની અગાશીએ;
ફરી એ વાદળ છવાતું નથી.
રોજ રોજ મળવા તો આવે એ;
દિલ એનું સાથે લવાતું નથી.
સાકી તેં ભર્યો છે જે નજરોથી;
એ જામ મારાથી પિવાતું નથી.
બહાર ભલે ધોધમાર હેલી છે;
તુ નથી સાથે તો નવાતું નથી.
મંજિલ તો બે જ કદમ દૂર છે;
છતાં ય મારાથી જવાતું નથી.
એના પર હર પળ મર્યા વિના;
હવે તો મારાથી જિવાતું નથી.
બેશક હોવી જોઈએ દિલમાં કસક;
નહીંતર નટવર કંઈ લખાતું નથી.
એથી ગીત અધૂરું ગવાતું નથી.
હું એનો થયો હસતા રમતા;
એનાંથી જ મારા થવાતું નથી.
નજર એની છે જ બહુ કાતિલ;
વર્ના એમ કોઈ ઘવાતું નથી.
વરસ્યું જે કોઈની અગાશીએ;
ફરી એ વાદળ છવાતું નથી.
રોજ રોજ મળવા તો આવે એ;
દિલ એનું સાથે લવાતું નથી.
સાકી તેં ભર્યો છે જે નજરોથી;
એ જામ મારાથી પિવાતું નથી.
બહાર ભલે ધોધમાર હેલી છે;
તુ નથી સાથે તો નવાતું નથી.
મંજિલ તો બે જ કદમ દૂર છે;
છતાં ય મારાથી જવાતું નથી.
એના પર હર પળ મર્યા વિના;
હવે તો મારાથી જિવાતું નથી.
બેશક હોવી જોઈએ દિલમાં કસક;
નહીંતર નટવર કંઈ લખાતું નથી.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું