દરદ હદથી વધે તો દવા થઈ જાય છે;
સુખ ધીમે ધીમે દરદ નવા થઈ જાય છે.
સુખો સંઘરવાથી ઘટતા જાય છે સનમ;
ને ગમ વહેંચવાથી હળવા થઈ જાય છે.
તારા જીવનમાં પણ એવું બનશે એક દિ;
સાવ અજાણ્યો જણ મીતવા થઈ જાય છે.
આંસુઓને પીધા છે અમે ય જાણી જાણી;
એકલાં રડીએ તો એ કડવા થઈ જાય છે.
તુ દૂર દૂર નાંખે છે ઊના ઊના નિસાસા;
ને મારા શ્વાસની ગરમ હવા થઈ જાય છે.
જિંદગીમાં જે થવાનું હોય થઈને રહે જ છે;
જરૂરથી આ, પેલું કે અથવા થઈ જાય છે.
દશા ખરાબ ચાલતી હશે આપણી સનમ;
હું કે તુ આહ ભરીએ, અફવા થઈ જાય છે.
ક્યાં સુધી નાહક તું લખતો રહેશે નટવર?
લખ લખ કરવાથી લખ‘વા’ થઈ જાય છે.
સુખ ધીમે ધીમે દરદ નવા થઈ જાય છે.
સુખો સંઘરવાથી ઘટતા જાય છે સનમ;
ને ગમ વહેંચવાથી હળવા થઈ જાય છે.
તારા જીવનમાં પણ એવું બનશે એક દિ;
સાવ અજાણ્યો જણ મીતવા થઈ જાય છે.
આંસુઓને પીધા છે અમે ય જાણી જાણી;
એકલાં રડીએ તો એ કડવા થઈ જાય છે.
તુ દૂર દૂર નાંખે છે ઊના ઊના નિસાસા;
ને મારા શ્વાસની ગરમ હવા થઈ જાય છે.
જિંદગીમાં જે થવાનું હોય થઈને રહે જ છે;
જરૂરથી આ, પેલું કે અથવા થઈ જાય છે.
દશા ખરાબ ચાલતી હશે આપણી સનમ;
હું કે તુ આહ ભરીએ, અફવા થઈ જાય છે.
ક્યાં સુધી નાહક તું લખતો રહેશે નટવર?
લખ લખ કરવાથી લખ‘વા’ થઈ જાય છે.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું