કરવા દે...

હજુ સુધી નથી કર્યું જે મેં કામ એ કરવા દે;

તારી આંખોના ગહેરા સમંદરમાં તરવા દે.

હવે આંખો વરસી છે,નજર મારી તરસી છે;

ઘૂંઘટ શરમનો માસૂમ ચહેરાથી સરવા દે.

તારે જો મને જીવતો જ રાખવો હોય સનમ;

તારી કમસીન,કાતિલ અદાઓ પર મરવા દે.

તારી આસપાસ આવવાની મંજૂરી તો નથી;

તારા હસીન ખયાલોમાં તો મને તુ ફરવા દે.

તું ભલે એ સ્વીકારે ન સ્વીકારે, તારી મરજી;

ઘાયલ મારું દિલ તને  એક વાર ધરવા દે.

મને ભૂલી જવાનોય પુરો હક છે તને સનમ;

પણ મને તો તુ હર પળ,હર ઘડી સ્મરવા દે.

આગ મહોબતની તેં જ લગાવી જીવનમાં;

બળી જઈશ એમાં હું, બસ તું થોડી હવા દે.

દરદ જ હવે તો દવા બની ગયું છે, સનમ;

સમય થઈ ગયો છે, કોઈ જખમ તુ નવા દે.

સાવ ખાલી થઈ ગયા છે આંખના બે કૂવા;

તારા અશ્ક- એ- ઇશ્કથી એ ફરી ભરવા દે.

નથી તારા હાથમાં, નથી નટવરના બસમાં;

થવાનું છે જે કંઈ બાકી હવે,એ જ તુ થવા દે.