હવે નથી રહી કોઈ જ નવી
હસરત બાકી;
બસ એક વાર આંખોથી
પિવાડવી દે સાકી.
એકાદ બે ઘૂંટ ગટગટાવીશ
તારી આંખોથી;
દૂર થઈ જશે જિંદગીભરની
મારી સૌ હાલાકી.
આપ આશરો મયખાનામાં કે
હ્રદયખાનામાં;
જિંદગીની સફરમાં અધવચ્ચે
ગયો છું થાકી.
મંદિરથી હું બહાર આવ્યો, કોઈએ ન જોયું;
મયખાનેથી નીકળ્યો, સહુ જુએ તાકી તાકી.
બહુ સાચવ્યું તોય એ દિલ
લઈને રહ્યા મારું;
એમને જોતા જ વીસરી ગયો
બધી ચાલાકી.
તન્હાઈનો આ કેવો અજબ આલમ
છે દોસ્ત;
રંગીન રાતે કમબખ્ત સપનાં
આવે છે ખાકી!
આજે ભલે એમણે છેક જ
અવગણ્યો છે મને;
એક દિ મારા પ્યારમાં
પડશે,વાત છે પાકી.
કરી કોશિશ કરવાની જેટલી
મેં એને સીધી;
જિંદગી છે મારી,એ ચાલે હંમેશ થોડી વાંકી.
જીવનમાં જ્યારે જ્યારે
બેચેની થઈ આવે;
આંસુંઓ સાથે લઉં હું
એમની યાદોની ફાંકી.
વસી ગયો દિલમાં ચહેરો જે
કદી ન જોયો;
મળ્યા હંમેશ એઓ ચહેરાને
નકાબમાં ઢાંકી.
એમની નજરે મારી નજરને
એવું તે શું કર્યું?
જ્યાં જ્યાં નજર કરું
થાય મને એમની ઝાંકી.
આ જાલિમ જમાનો જ બહુ
ખરાબ છે નટવર;
લાખ લાખ લોકમાં રહી હર
શખ્સ રહે એકાકી.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું