ખેદ છે...

એ જ વાતનો થોડો થોડો ખેદ છે;

મને ખુદ સાથે થોડો મતભેદ છે.

મુક્ત ફરતો રહે હર આદમી અહીં;

અને આમ જુઓ તો ક્યાંક કેદ છે.

કુરાન ગીતા બાઈબલને શું કરું?

એની આંખોમાં મારો ઋગ્વેદ છે.

છે મારું જમણું એ બતાવે છે ડાબું;

આયનાની નજરમાં ઘણાં ભેદ છે.

દરદની પીડા ય સુરિલી હોય છે;

એથી શ્યામની બંસરીમાં છેદ છે.

નિશાએ સવાર માટે શ્રમ કર્યો હશે;

ઝાકળ બુંદ કંઈ નથી,  પ્રસ્વેદ છે.

હર શખ્સ એમ જ જીવી રહ્યો છે;

કાલે સહુ સારું થશે એને ઉમેદ છે.

એમણે નજરોથી દૂર કર્યો છે મને;

મારા માટે  બહુ કપરો ઉચ્છેદ છે.

નિસાસાઓ સાવ નિઃશેષ નથી;

આંસું વડે ભાગતા બચેલ છેદ છે.

લખી સાવ નાની કવિતા નટવરે;

સમજો જો દિલથી તો એ વેદ છે.