અજબ કસક છે!

જિંદગીની આ ય કેવી અજબ કસક છે!

આંખો છે કે જાણે આંસુની બે મશક છે!!

એને ખબર હોય કે ન હોય કોને ખબર?

એને પ્યાર કરવાનો તો મારો ય હક છે.

જિંદગીમાં એક જ વાર જીવવાનું મળે;

એ મળે તો જીવી જવાની બીજી તક છે.

શું છે જિંદગી એના વિના શું કહું યાર?

શ્વાસ લેવાની છોડવાની એક રકઝક છે.

બદલતા બદલતા સાવ બદલી નાંખ્યો;

અને કહે મને તારામાં હવે બહુ ફરક છે.

એમની આંખોની ગહેરાઈ વિશે શું કહું?

જિંદગી મારી આખી એમાં જ ગરક છે.

મને યાદ કરતા રહે છે એઓ ને રહેશે;

ભલે મને વીસરવાની એમની જક છે.

મારા ખયાલની જ એ પણ અસર હશે;

ભીની આંખો સાથે ય હૈયું મરક મરક છે.

તારું મયખાનું છોડીને હું ક્યાં જાઉં સાકી?

મયખાના મહીં સ્વર્ગ છે, બહાર નરક છે.

એ કદી ય ન સમજી શકે ઇશ્કને નટવર;

હૈયામાં જેનાં હરદમ થોડો થોડો શક છે.