રખેને એ લૂંટાય જાય, છે એ મજાનો;
છે એ મારા કિંમતી ગમનો ખજાનો.
કબૂલ્યો છે ગુન્હો જે કદી કર્યો નથી;
તો હવે શિદને કરવો વિચાર સજાનો?
એમના જ વિચાર કર્યા કરે મન મારું;
વિચારે જેમ તોફાની વિદ્યાર્થી રજાનો.
ખાઈ ગયો થાપ કારોબાર-એ-ઇશ્કમાં;
બાકી હું ય હતો આદમી મોટા ગજાનો.
કહેવું હતું ઘણું ન કહી શક્યો હું એમને;
ખયાલ હતો મને ય એમની લજ્જાનો.
છે નાજુક દિલ તો એ તૂટવાનું હતું જ;
બસ હતો ઇંતેજાર એક નાની વજાનો.
જિંદગી આખી રસભર જીવ્યો છે નટવર;
કોઈ જ ભય નથી રહ્યો હવે એને કજાનો.
છે એ મારા કિંમતી ગમનો ખજાનો.
કબૂલ્યો છે ગુન્હો જે કદી કર્યો નથી;
તો હવે શિદને કરવો વિચાર સજાનો?
એમના જ વિચાર કર્યા કરે મન મારું;
વિચારે જેમ તોફાની વિદ્યાર્થી રજાનો.
ખાઈ ગયો થાપ કારોબાર-એ-ઇશ્કમાં;
બાકી હું ય હતો આદમી મોટા ગજાનો.
કહેવું હતું ઘણું ન કહી શક્યો હું એમને;
ખયાલ હતો મને ય એમની લજ્જાનો.
છે નાજુક દિલ તો એ તૂટવાનું હતું જ;
બસ હતો ઇંતેજાર એક નાની વજાનો.
જિંદગી આખી રસભર જીવ્યો છે નટવર;
કોઈ જ ભય નથી રહ્યો હવે એને કજાનો.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું