કાલ સમજાશે...

આજ નહીં સનમ, કદાચ તને કાલ સમજાશે;

આયનામાં તને તુ નહીં, ચહેરો મારો દેખાશે.

રાતભર જાગતી રહેશે યાદમાં મારી તડપતા;

ગણવાને તને ઓછા પડશે તારાઓ આકાશે.

સખીઓ જો જોશે તારી રાતી મલાખી આંખોમાં;

એમને ત્યાં ય બધે જ મારી કવિતાઓ વંચાશે.

આજે ભલે કરતી રહે તું દાવો મને વીસરવાનો;

એક દિવસે તન્હાઈમાં તું જ મારી ગઝલો ગાશે.

લખશે જ્યારે જ્યારે નામ તારું ક્યાંય પણ તુ;
આપોઆપ તારા નામ પછી નામ મારું લખાશે.

લાગશે દાહ અનોખો તારા રેશમી તનબદનમાં;

શ્રાવણના સરવરિયાંમાં જ્યારે એકલી ભીંજાશે.

સળગાવ્યો દીવો મારી વફાનો તારી રાહ પર;

ચાલી નીકળ તું પણ હવે એના પ્રકાશે પ્રકાશે.

ન પૂછ કેમ નથી પુસ્તક નટવરની કવિતાઓનું;

એ કવિતાઓ તો યાર દોસ્તના દિલોમાં સચવાશે.