છેક સાવ એવું પણ નથી કે, મને કોઈ ગમ નથી;
બસ યાર મારા,કોરી કોરી આંખો મારી નમ નથી.
મને હરદમ યાદ કરવો કે ન કરવો એની મરજી;
હું એને યાદ પણ ન કરું એવીય કોઈ કસમ નથી.
ઇશ્ક મારો ઇશ્ક જ છે,
ભવોભવ એ ઇશ્ક જ રહેશે;
એ ભલે એને માની રહ્યા પણ એ કોઈ ભરમ નથી.
લોકોનું શું?એમની આદત
છે બે ચાર વાતો કરશે;
એ તો છે જ એવા,
લોકોને સનમ, કોઈ શરમ
નથી.
એક વાર જીવવાનું,
મરવાનું હોય એક જિંદગીમાં;
એકની એક આ જિંદગીમાં કોઈ નવો જનમ નથી.
જનાજો મારો ઉઠાવતા પહેલાં બે વાર વિચારજો;
દિલ ધબકે છે એના નામે,
બસ જિસ્મ ગરમ નથી.
મજહબના નામે સતત છેતરાતો રહ્યો હું અહિંયાં;
માંડ જ્ઞાન લાધ્યું ઇશ્કથી શાશ્વત કોઈ ધરમ નથી.
કેવી રીતે એ સાથ છોડે મારો? તમે જ કહો યારો;
પડછાયો છે મારો,
કોઈ સાવ બેવફા હમદમ નથી.
લખતો આવ્યો રોજબરોજ નટવર સનમ તમારે કાજ;
ન લખશે એ,
બસ કહી દો નજમમાં એની દમ નથી.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું