યાદ કર, કેવી રીતે એ ભૂલાઈ ગયું છે;
દિલ મારું તારાથી ક્યાંક મૂકાઈ ગયું છે.
આખેઆખું જંગલ આજ ધ્રૂસકે ચડ્યું છે;
જુવાનજોધ વૃક્ષ અચાનક સૂકાય ગયું છે.
ત્રોફાવ્યું હતું મારું નામ એણે દિલ પર;
કાળના થપાટમાં એ ય ભૂંસાઈ ગયું છે.
સપનું જ હતું,એ સપનું જ રહેશે સનમ;
આંખો ખૂલતાં એય ક્યાંક છુપાઈ ગયું છે.
સુમન છે તો એ સુવાસ તો આપશે જ;
ભલે લાખો હાથમાં જઈ ચૂંથાઈ ગયું છે.
લખવાનું હતું એ ન લખી શક્યો નટવર;
ન લખવાનું અમસ્તાં જ લખાઈ ગયું છે.
દિલ મારું તારાથી ક્યાંક મૂકાઈ ગયું છે.
આખેઆખું જંગલ આજ ધ્રૂસકે ચડ્યું છે;
જુવાનજોધ વૃક્ષ અચાનક સૂકાય ગયું છે.
ત્રોફાવ્યું હતું મારું નામ એણે દિલ પર;
કાળના થપાટમાં એ ય ભૂંસાઈ ગયું છે.
સપનું જ હતું,એ સપનું જ રહેશે સનમ;
આંખો ખૂલતાં એય ક્યાંક છુપાઈ ગયું છે.
સુમન છે તો એ સુવાસ તો આપશે જ;
ભલે લાખો હાથમાં જઈ ચૂંથાઈ ગયું છે.
લખવાનું હતું એ ન લખી શક્યો નટવર;
ન લખવાનું અમસ્તાં જ લખાઈ ગયું છે.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું