એને મળવાનો જો કોઈ અવસર મળે;
એ મળે તો મને જાણે ખુદ ઈશ્વર મળે.
સાવ કોરોકટ ફર્યા રાખું છું હું દરબદર;
કાશ મને એની લાગણી તરબતર મળે.
એવું નથી કે મારે જ રાહ જોવી જોઈએ;
એ ય મને મળવા કદીક તો તત્પર મળે.
પ્રભુ કદીક તો આપજે મને માંગ્યું જે મેં;
મેં ક્યાં કહ્યું કે જે માંગ્યું એ સત્વર મળે.
આયનાના નગરમાં અજાણ્યો બની ફરું;
હર શખ્સના હાથમાં કેમ પથ્થર મળે?
ગીતા ઉથલાવી, બાઈબલ પણ વાંચ્યું;
કુરાન જોયું, ક્યાંક પ્રભુના અક્ષર મળે.
તાળી દોસ્ત તો ઘણા મળી ગયા છે મને;
આંસુ લૂછે એવો કોઈ દોસ્ત સધ્ધર મળે.
સપનાંને હું સપનાં કેવી રીતે માની લઉં?
સપનાંમાં ય નવાઈનું નવું નવતર મળે.
ખુદ કોણ છે?ન થઈ જાણ નટવરને કદી;
એની આંખોમાં નિહાળું , કોઈ ઉત્તર મળે.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું