નથી કોઈ કમી...

એમ તો દોસ્ત જિંદગીમાં મારી નથી કોઈ કમી;

બસ નથી ઓછી થતી આંખોમાં આ એક નમી.

એ નાદાન દિલ મારું તોડી ગયા હસતા રમતા;

સજદા કર્યા’તા મેં તો જેના ક્યારેક નમી નમી.

કંઈક તો  મજા એમને આવી હશે દોસ્ત મારા;

તેથી તો એમણે મારી સાથે આવી રમત રમી.

સનમ મારા છે એવા મનમોહક  દિલ લુભાવન;

વિચાર એમનો રેલાવી દે મારા લોહીમાં ગરમી;

રાતભર રડી રડી મેં આંસું છાંટીને ય જોઈ લીધું;

તો ય લાગી છે જે આગ દિલમાં ન કદી એ સમી.

પ્યાસ પ્યારની મારી વધતી ગઈ દિન પ્રતિદિન;
જ્યારથી પીધું છે મેં એની આંખોથી ઇશ્કનું અમી.

ન માંગ્યું એ સઘળું મળી જાય છે સાવ અમસ્તું;

એ જ કેમ નથી મળતું જે દિલને જાય છે ગમી?

ન મળ્યું ચેન દિલને ક્યાં ય જે મને મળ્યું ઘરમાં;

જે સુખની ખોજમાં નટવરે તો દુનિયા આખી ભમી.