છે....

મારી હસ્તરેખાઓ એની એ જ છે;

મારા ભવિષ્યનો એક દસ્તાવેજ છે.

સાવ ખાલી હાથે નથી આવ્યા એ;

સાથ એમની મસ્ત હુશ્નનું દહેજ છે.

નથી કરતા એઓ જરા ય શૃંગાર;

ચહેરા પર ખૂબસૂરતીનું તેજ છે.

હોઠોથી કંઈ કહેવાની જરૂર નથી;

બે અફીણી આંખો બધું કહે જ છે.

લાગણીઓ મારી સાવ પ્રવાહી છે;

એ જો વહેવાની હોય તો વહે જ છે.

ગયા સનમ જ્યારથી તમો અહિંથી;

સવારે ઊગતો સૂરજ નિસ્તેજ છે.

ધૂંધળું આવે છે નજરે હર કંઈ;

એમની યાદમાં આંખોમાં ભેજ છે.

એમને હું વિચારતો રહું છું હરદમ;

એમનું મને યાદ કરવાનું સહેજ છે.

જોયું છે જ્યારે જ્યારે આયનામાં;

એ કહે મને તું તો જે છે તે જ છે.

મરીઝ-એ-ઇશ્કની નથી કોઈ દવા;

ને ઉપરથી આંસુંઓનો પરહેજ છે.

કેવી રીતે આવે નીંદર હવે મને?

એમના સુંવાળા સપનાંની સેજ છે.

હળવેથી ઊંચકશો જનાજો મારો;

દેહમાં મારા સંવેદનાઓ સતેજ છે.

થાક્યો છે નટવર વખતને પડકતા;

ઓ સમય, તારી ગતિ બહુ તેજ છે.