લોકો મળે ત્યારે પૂછે છે મને યાર, શું નવાજૂની છે?
શું કહું હું સનમ? કહું કે તારા વિના જિંદગી સૂની છે.
ન પૂછ તું દોસ્ત મને કેવી છે મારી વહાલી સનમ?
શું કહું તને?એના જેવી બીજી ક્યાં કોઈ માનુની છે!
જાગતો રહું રાતભર પડખા ફેરવી કંટક શૈયાએ હું;
એમ તો પથારી મારી સુંવાળા શીમળાના રૂની છે.
દોસ્ત બની બની મળ્યા રાખ્યા છે મને મારનારા;
કેવી રીતે હું કહું કે મારો જ જિગરી મારો ખૂની છે!
નથી અટકતો સમય કોઈની રાહ જોઈને દોસ્ત મારા;
આ જ પળ છે તારી, વીતી ગયેલ હર પળ જૂની છે.
જળ ઝાંઝવાનું ઊડી ગયું છે વાદળ બની અવકાશમાં;
બળબળતાં સળગતા રણમાં આજ હવા વધુ ઊની છે.
કેવી રીતે વિતાવવો આ કપરો સમય એકલા એકલા?
ઓ કાળ દેવતા મારા, તારી તો હર ચાલ દો દૂની છે.
કરવી હોય એ કરો સજા મને દોસ્તો,મંજૂર છે એ મને;
ઇશ્કમાં આમ એકલા એકલા જીવવું સાવ ગેરકાનૂની છે.
કરતો રહું ખુદની સાથે સનમ તારી જ વાતો તન્હાઈમાં;
મિત્રો ભલે કહેતા રહે દિવાનો નટવર તો સાવ ધૂની છે.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું