ન પૂછ સનમ,ઇશ્કમાં મારા પર શું વીતી છે;
ખુદને હારીને મેં તો તને માંડ માંડ જીતી છે.
જ્યાં નિહાળું ત્યાં તને નિહાળું ને તું ભાળે મને;
આપણા બન્નેની સનમ,સાવ અનોખી પ્રીતિ છે.
સમજી જાય છે લોકો મારી હાલત તને જોઇને;
તારી બે અફીણી આંખોમાં મારી આપવીતી છે.
ફરતો રહું છું હરદમ હું તો તારી જ આસપાસ;
તારી નશીલી નજર જ હવે મારી પરિમિતિ છે.
ખોટા પડ્યા રાખ્યા મારા પ્રેમના સહુ પ્રમેય;
જિંદગીમાં સહુથી કઠિન પ્રેમની આ ભૂમિતિ છે.
બે ઘાયલ દિલને ભેળવે છે ક્યારેક ભગવાન;
ને કરી દે વિખૂટાં,આ તો સરાસર અનીતિ છે.
કેવી રીતે કરે નટવર બયાં એ ઇશ્ક નજમમાં?
ઇશ્કની ય ક્યાં કોઈ સીમિત અથ થી ઇતિ છે?
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું