સનમ,તું મારી જ છે એમ ધારીને નિરાંતે બેઠો છું;
જિંદગી મારી તારે નામે ઉધારીને નિરાંતે બેઠો છું.
ડૂબી ગયો ભલે હું મઝધારે બેપનાહ મહોબ્બતમાં;
નૈયાઓ કેટલાયની કિનારે તારીને નિરાંતે બેઠો છું.
એને મનાવવાની તો હજુ બાકી જ છે દોસ્ત મારા;
તને કેમ એમ લાગ્યું કે,પરવારીને નિરાંતે બેઠો છું?
સજાવી દીધી છે મનોહર તસવીર દિલની દિવાલે;
ઘરની ભીંતેથી છબી બધી ઉતારીને નિરાંતે બેઠો છું.
આંસુંથી પાવક પ્રેમ અગન ઠારીને નિરાંતે બેઠો છું.
જીતી ન શક્યો દિલ હું કોઈનું,ન જીતવા દીધો મને;
મારું અડિયલ હઠીલું હૈયું છેક હારીને નિરાંતે બેઠો છું.
છ ફૂટ બાય ત્રણ ફૂટની એક કબર પૂરતી છે દોસ્ત;
કોણ જીવે છે અહીં? ખુદને મારીને નિરાંતે બેઠો છું.
લખતા લખતા આ નટવર પણ થઈ ગયો લહિયો;
યાદમાં તારી મસ્ત નજમ મઠારીને નિરાંતે બેઠો છું.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું