સાક્ષાત્કાર...

થાય જો એનો સાક્ષાત્કાર;
તો તો થઈ જાય બેડો પાર.

વાંચી મારી ગઝલ એ હસે;
એ જ યાર, મારો પુરસ્કાર.

એ જ કેમ દઈ જાય છે છેહ?
ચાહો જેને કદીક પારાવાર.

કેવી રીતે ખોલું હવે આંખો?
અધુરાં સપનાંઓનો છે ભાર.

છે ઇશ્ક સાવ અઢી અક્ષરનો;
જિંદગી આખીનો એમાં સાર.

જે લપાયું છે મારા દિલમાં;
એના નામનો જ છે ધબકાર?

થાય  કળિયુગમાં ય ચમત્કાર;
ને કહેવાય છે એને  જ પ્યાર.

આપણું છેક એવું નથી યાર;
કે પડ્યા તો થયા નમસ્કાર.

કહી નથી શકતો રૂબરૂમાં જે;
કવિતામાં નટવર કહે ધરાર.