ડૂબીને ઇશ્કના ગહન દરિયામાં સાવ તળિએ;
સાવ અજનબી થઈ એકબીજાને ફરી મળીએ;
ને થઈએ ફરી જો જૂદા કદી એકમેકથી સનમ;
તો પછી વિરહ વેદનામાં બન્ને છેડેથી બળીએ.
ખોવાઈ જઈએ બન્ને એકમેકની આંખોમાં સહજ;
બેરહેમ દુનિયા આખીને આપણે એમ છળીએ.
ન તો એકલાં તનથી, ન એકલા પામર મનથી;
ઓગાળી સમગ્ર અસ્તિત્વને એકમેકમાં ભળીએ.
નથી તારે પહેલ કરવાની,ન તો કરું હું શરૂઆત;
એક સાથે, એકબીજા તરફ સાવ સહજ ઢળીએ.
ન કોઈ નવું નામ આપો આપણા આ સગપણને;
કોઈ બેનામ સંબંધથી આપણે ખુદને સાંકળીએ.
રાહ બદલાય જ્યાં સર-એ-રાહ ચાલતા ચાલતા;
ચાલ નટવર, હવે આપણે ત્યાંથી પાછાં વળીએ.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું