મયખાને
બેઠો છું અને હાથમાં મારા જામ ખાલી છે !
બસ આ ખાલીપણું જે છે,
એ મારી જાહોજલાલી છે !
ક્યાં
ગઝલ લખે ક્યાં દિલથી કોઈને ઇશ્ક ફરમાવે !
બીજું
શું કરી શકે? શખ્સ જે મારા જેવો ખયાલી છે !
હારી
ગયા ભલભલાં વિરલાઓ ખુદ સાથે લડી લડીને!
આમ
જોઈએ તો આખી માણસજાત સાવ નમાલી છે !
લઈ
અધૂરાં અરમાનની ગઠરીયાં ફરતો રહે હર શખ્સ!
આ
માણસ તો ભાઈ, જન્મજાત એક કુશળ હમાલી છે.
ઇશ્ક
કરીને જોઈ લીધું, દઈને દિલ સમજી ગયા અમે !
આ
પ્રેમોર્મિ જે કહેવાય એ સઘળી કમબખ્ત જાલી છે !
સાચવીને
રહેવું પડે એનાથી, દોસ્ત, બચતા રહેવું પડે!
લીલીછમ
લાગણી જેને કહેવાય એ સાલી મવાલી છે
!!
હસતો
ચહેરો લઈ મહેફિલ મહેફિલ ફરતો રહે નટવર !
મહેફિલને નથી જાણ કે દશા એના દિલની બેહાલી છે !
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું