પાંપણો એમની સહેજ ઢળે
તો મારું સપનું ય કદી ફળે.
ભીના ગેસુ એઓ સૂકવે છતે
વગર વરસાદે કોઈ પલળે.
સાલું દિલમાં દરદ થાય બહુ
આપણું જ કોઈ ક્યારેક છળે.
એક એવું નગર છે આ જગત
જાણીતા બની અજનબી મળે.
સમય ટકતો કે અટકતો નથી
તો કેવી રીતે એ પાછો વળે?
ભાર ખામોશીનો ય વધી જાય
જો એમાં અબોલા એમનાં ભળે.
ઇશ્ક થયો ત્યારે જાણ થઈ એ
ઇશ્કમાં સહુ કોઈ સદા ટળવળે.
ઘૂંટ એક પણ નથી પીધો અમે
જામ ક્યારેક અમસ્તો ય ગળે.
આજે કે આવતી કાલે નટવર
જાગતા રહેવાનું છે કફન તળે.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું