ચાલો, આજે વગર વાદળે વરસાદ
વરસાદ રમીએ;
છલકાવી
આંખો આપણે અવસાદ અવસાદ રમીએ.
કરી
યાદ પેલા પહેલાં ચુંબનના અસલી રોમાંચને;
કોરા
કોરા ચાર હોઠો વડે આસ્વાદ આસ્વાદ રમીએ.
હું
જો તમને યાદ કરું તો તમે મને વીસરી જાઓ;
વીસરવા
એકમેકને કદી કદીક યાદ યાદ રમીએ.
વધારે
ઓળખીશું આપણે એકમેકને સનમ એ રીતે;
બેસી
નિરાંતે ક્યાંક,આપણે ફરિયાદ ફરિયાદ રમીએ.
ઇશ્ક
કરે એ જાણે એની મજા, જાણે એ એની સજા;
વીસરી
દુનિયાને આપણે આબાદ આબાદ રમીએ.
ફરી
મળી ફરી દૂર થઈ ફરી મળીએ,ફરી દૂર થઈએ;
આ
રીતે જ વિતાવી જિંદગી નાશાદ નાશાદ રમીએ.
સજાવી
મહેફિલ એકમેકના હસીન ખયાલની દિલમાં;
તન્હા
તન્હા ખામોશી માણતા ઇરશાદ ઇરશાદ રમીએ.
મંદિરનાં
ગુંબજ નીચે પઢી પાંચ પાંચ પાક નમાજ;
કરી
મસ્જિદે આરતી ત્યાં શંખનાદ શંખનાદ રમીએ.
લાગણી
ઠાલા શબ્દમાં ક્યાં ઠાલવી શકે છે નટવર?
લખી
કવિતાઓ આપણે અપવાદ અપવાદ રમીએ.
[નાશાદ= નાખુશ; ગમગીન; નારાજ
(સંદર્ભઃ ગુજરાતી લેક્સિકોન)]
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું