આપે
હંકાર્યો મારી જિંદગીનો રથ,
આપનો હું કૃતાર્થ છું;
બાકી
હું ઇશ્કનાં કુરુક્ષેત્રમાં બધું જ હારી ગયેલ પાર્થ છું.
આપ
જે રૂપમાં મને ઢાળવા ચાહો એ રૂપમાં ઢળી જઈશ;
બહારથી
ભલે લાગુ સખત,અંદરથી બહુ નરમ પદાર્થ છું.
રોજબરોજ
મારે આંગણે જ ‘ભિક્ષાન દેહી’ કરતો ઊભો રહું;
માનો
યા ન માનો, આજના યુગનો હું ય એક સિદ્ધાર્થ છું.
જો
મળો મને, તો
ઘણું કરવું છે, કરાવવું છે મારે સનમ;
કેવી
રીતે કહું હું તમને ઓ સનમ,હું સાવ જ નિઃસ્વાર્થ છું.
સવાલ
પર સવાલ પૂછતા રહ્યા સહુ મને,આપ્યા મેં ઉત્તર;
હાય
રે કિસ્મત, ખુદ મારા માટે જ હું એક મોટો પ્રશ્નાર્થ છું.
જેવો
છું એવો,એવો
જ રહીશ સદા તો શું થઈ ગયું સનમ?
સમજાતા
સમજાતા જ સમજાશે, જેવો છું એવો યથાર્થ છું.
કાનો
માતર વિનાનો સીધો સાદો અદનો ઇન્સાન નટવર;
પ્રેમથી
મળો તો સનમ,સમજાશે હું જ તમારો પરમાર્થ છું.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું