ન તો
હું કંઈ વધુ ખુદા પાસે ચાહું,
ન કંઈ વધારે માંગું;
બસ
સનમ,તારા
સપનાઓ જોતા જોતા રાતભર જાગુ.
તું
એક વાર મને તારા પ્યાસા અધરોએ લગાવીને જો;
છું
સાવ પોલો,એટલે
જ હું શ્યામની બંસરીની જેમ વાગું.
ખુલ્લી
કેદમાં ઉમરકેદની સજા પામેલ ગુનેગાર જેવો છું;
તારી
નજરકેદમાંથી કહે કેવી રીતે તારાથી હું દૂર ભાગુ?
તારી
એક નજરે મને એવું તો શું કર્યું તું સમજાવ સનમ;
આયનામાં
નિહાળ્યું તો હું પણ મને તારા જેવો જ લાગુ.
મારું
જ છે ને મારા જ કહ્યામાં ન રહે કદી એ તો યાર;
દિલ
તો દિલ છે, દિલ પણ ક્યારેક ક્યારેક કરે છે ત્રાગું.
બહુ
સાચવ્યું તોય હું સાવ જ લૂંટાઈ ગયો હું ભરબજારે;
કમબખ્ત
આ લીલીછમ લાગણીઓ નીકળી બહુ લેભાગુ.
પ્રેમની
આ એક પરાકાષ્ઠા નથી તો બીજૂં શું છે સનમ?
ઘર
હોય કે પછી મંદિર, પ્રભુની જગાએ તારી છબી ટાંગું.
ખતરનાક
વિસ્ફોટક બન્યો હવે નટવર ઇશ્કની આગમાં;
રોજબરોજ
એક સાવ નવા છેડેથી મારી જાતને જ હું દાગું.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું