છે
પરિસ્થિતિ યાર, બહુ વિકટ;
જે
પાસે છે, એ
જ નથી નિકટ.
વાયદો
કર્યો હતો પ્રભુ, તેં પણ;
સમય
થયો, હવે તો તું પ્રગટ.
હું
પણ શંકર થઈ જઈશ એક દિ;
ઝેર
જુદાઈનું પીધું છે મેં ગટગટ.
એક
અમસ્તી કમબખત જિંદગી;
એ
જીવવા કરવી પડે છે ખટપટ.
ક્યાં
કોઈ ચેનથી જીવે છે અહીં?
જીવી
રહ્યા છે અહીં સહુ ઝટપટ.
ભલે
તું નથી કંઈ કહેતી હોઠોથી;
બોલે
તારી આંખો સનમ, પટપટ.
હું
તો એમ જ ઘાયલ થયો સનમ;
મરી
જઈશ,ન કર
તુ વધુ લટપટ.
તારા
અકળ અબોલા કરતા સનમ;
વહાલી
લાગે છે મને તારી કટકટ.
શાયદ
ઇશ્ક એ જ છે જેને કારણે;
બદલાય
જાય છે દિલની રમઝટ.
કોણ
છે પારકાં? કોણ છે પોતાના?
કરે
અહીં સૌ એકબીજા સાથે કપટ.
બહુ શાણપણ સાચવ્યું જિંદગીભર;
હવે
તો નટવર,તું
થઈ જા નટખટ.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું