કરી
ગયાં ચુપકીથી એઓ મારા સપનાંઓની ચોરી;
પકડાઈ
ગયા તો કહી દીધું, આઈ એમ વેરી સોરી.
હું
લડ્યો,વઢ્યો
અને લીધાં રિસામણાં એમની સાથે;
તો
કહે હતાં મારા, મેં ચોર્યા,તો કેમ આ સીનાજોરી?
ન
જીવતો રાખ્યો ન મરવા દીધો મને ચેનથી મને;
ઘાયલ
કરી ગઈ મને કાતિલ નજર એમની બિલોરી.
ન
માંગ્યું તો ય દિલ મારું મેં તો આપી દીધું એમને;
ન
આપ્યું મને એમનું, દાનત હતી જ એમની ખોરી.
થાય
તો દુઆ કરો યારો હાલત મારી નિહાળીને તમે;
ન
મળે તમને દોસ્તો, કદી ય કોઈ બાલમ બરજોરી.
પાનાં
ઉથલાવતા રહ્યો હું જિંદગીભર એક પછી એક;
મારા
પ્રેમ પ્રકરણોની કિતાબ પણ નીકળી સાવ કોરી.
સમજાતા
સમજાતા છેવટે સમજાયું નટવરને એટલું;
હાથમાં
બીજાનાં હોય છે આપણા સહુની જીવનદોરી.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું