બહુ સાચવી સાચવી ચાલે, એ એક દિ પડે છે;
હર કદમ પર સાલી સાવચેતી ય કદી નડે છે.
એમ તો એ થાકતો નથી, એ કદી હારતો નથી;
પડછાયો મારો મારાથી જ અલગ થવા લડે છે.
કહેવાય એમ તો છે ઈશ્વર અલ્લાહ સર્વ વ્યાપી;
તો ય દર દર ભટકતા ય એ ક્યાં કદી જડે છે ?
માન યા ન માન યાર,ટાંકણું કાળનું છે ધારદાર;
માણસને ધીરે ધીરે એ નવા નવા રૂપમાં ઘડે છે.
સંતુરની જેમ રણઝણતો રહું છું હું ક્યાં ય સુધી;
જ્યારે સુંવાળી કરાંગુલિઓ તનને મારા અડે છે.
થોડી માટી તો સાથે રહેવાની ગમે એ કરો તમે;
એક છોડ જ્યારે મૂળ સોતો જમીનથી ઊખડે છે.
આપણી આ જિંદગી તો એક મહેફિલ છે નટવર;
હસતા રહેવું પડે,મહેફિલમાં ય ક્યાં કોઈ રડે છે?
હર કદમ પર સાલી સાવચેતી ય કદી નડે છે.
એમ તો એ થાકતો નથી, એ કદી હારતો નથી;
પડછાયો મારો મારાથી જ અલગ થવા લડે છે.
કહેવાય એમ તો છે ઈશ્વર અલ્લાહ સર્વ વ્યાપી;
તો ય દર દર ભટકતા ય એ ક્યાં કદી જડે છે ?
માન યા ન માન યાર,ટાંકણું કાળનું છે ધારદાર;
માણસને ધીરે ધીરે એ નવા નવા રૂપમાં ઘડે છે.
સંતુરની જેમ રણઝણતો રહું છું હું ક્યાં ય સુધી;
જ્યારે સુંવાળી કરાંગુલિઓ તનને મારા અડે છે.
થોડી માટી તો સાથે રહેવાની ગમે એ કરો તમે;
એક છોડ જ્યારે મૂળ સોતો જમીનથી ઊખડે છે.
આપણી આ જિંદગી તો એક મહેફિલ છે નટવર;
હસતા રહેવું પડે,મહેફિલમાં ય ક્યાં કોઈ રડે છે?
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું