ઊકેલાતું નથી જિંદગીનું ઉખાણું;
કેવી રીતે લઉં હું એનું ઉપરાણું?
સસ્તા થયા હવે લાગણીના મોલ;
થાય છે ઇશ્કનુંય હવે અહીં હટાણું.
અલ્લાય આપે તો કેટલું આપશે?
મારા ભિક્ષાપાત્રમાં છે ક્યાંક કાણું.
એ મને વીસરી પણ જાય ખરેખર;
એને ન ભૂલું કદી,એટલું જ હું જાણું.
જયાંત્યાં નજર કરું એ નજર આવે;
દૃશ્ય એનું મારી નજરમાં અંજાણું.
સપનું જ હશે,સપનું હતું, તૂટી ગયું;
વીતી ગયું હવે એક મનોહર વહાણું.
શોધતો રહ્યો છે નટવર જેને ઠેર ઠેર;
એ તો એની ભીતરે જ ક્યાંક સંતાણું.
કેવી રીતે લઉં હું એનું ઉપરાણું?
સસ્તા થયા હવે લાગણીના મોલ;
થાય છે ઇશ્કનુંય હવે અહીં હટાણું.
અલ્લાય આપે તો કેટલું આપશે?
મારા ભિક્ષાપાત્રમાં છે ક્યાંક કાણું.
એ મને વીસરી પણ જાય ખરેખર;
એને ન ભૂલું કદી,એટલું જ હું જાણું.
જયાંત્યાં નજર કરું એ નજર આવે;
દૃશ્ય એનું મારી નજરમાં અંજાણું.
સપનું જ હશે,સપનું હતું, તૂટી ગયું;
વીતી ગયું હવે એક મનોહર વહાણું.
શોધતો રહ્યો છે નટવર જેને ઠેર ઠેર;
એ તો એની ભીતરે જ ક્યાંક સંતાણું.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું