આ એકલતામાંથી મને કોઈ ઉગારો;
જેવો છું એવો જ મને કોઈ સ્વીકારો.
આયનાએય ઓખવાની ના પાડી છે;
નકાબને આયના પરથી કોઈ ઉતારો.
માણસ માણસ રમવાનું બંધ કરો હવે;
માણસ પણ બની ગયો કોઈ ધુતારો.
ક્યાં જવું હવે, ક્યાંય ન જવું હવે કહો;
રાહ નથી બતાવતો મને કોઈ સિતારો.
નથી કોઈ ખબર એની,નથી કોઈ પતો;
સાચો નથી પડતો મારો કોઈ વરતારો.
તમારા અકળ અબોલા કરતા ભલી છે;
તમારી સાથે થતી કોઈ કોઈ તકરારો.
આખરી ઘડી,શ્વાસ છે છેલ્લા વિશ્વાસનાં;
હવે ન થાય પરિસ્થિતિમાં કોઈ સુધારો.
કંઈ નથી નટવરની આ કવિતાઓ યાર;
લીલીછમ લાગણીઓનો છે કોઈ ઉતારો.
જેવો છું એવો જ મને કોઈ સ્વીકારો.
આયનાએય ઓખવાની ના પાડી છે;
નકાબને આયના પરથી કોઈ ઉતારો.
માણસ માણસ રમવાનું બંધ કરો હવે;
માણસ પણ બની ગયો કોઈ ધુતારો.
ક્યાં જવું હવે, ક્યાંય ન જવું હવે કહો;
રાહ નથી બતાવતો મને કોઈ સિતારો.
નથી કોઈ ખબર એની,નથી કોઈ પતો;
સાચો નથી પડતો મારો કોઈ વરતારો.
તમારા અકળ અબોલા કરતા ભલી છે;
તમારી સાથે થતી કોઈ કોઈ તકરારો.
આખરી ઘડી,શ્વાસ છે છેલ્લા વિશ્વાસનાં;
હવે ન થાય પરિસ્થિતિમાં કોઈ સુધારો.
કંઈ નથી નટવરની આ કવિતાઓ યાર;
લીલીછમ લાગણીઓનો છે કોઈ ઉતારો.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું