જિંદગી મોતની બાહોંમાં કેદ છે;
છે ખૂલી જેલ, તો ય અભેદ છે.
જેનાં થઈ ગયા અમે અમસ્તાં;
એ નથી અમારા, એ જ ખેદ છે.
એમની આંખોને વાંચી છે અમે;
અમારા માટે એમાં ચારે વેદ છે.
કમાણી ક્યાં સમાણી કોણ જાણે?
જે કમાઈ છે એ બસ પ્રસ્વેદ છે.
જામ આ જિંદગીનું ખાલી જ રહ્યું;
ક્યાંક નટવર એમાં પણ છેદ છે.
છે ખૂલી જેલ, તો ય અભેદ છે.
જેનાં થઈ ગયા અમે અમસ્તાં;
એ નથી અમારા, એ જ ખેદ છે.
એમની આંખોને વાંચી છે અમે;
અમારા માટે એમાં ચારે વેદ છે.
કમાણી ક્યાં સમાણી કોણ જાણે?
જે કમાઈ છે એ બસ પ્રસ્વેદ છે.
જામ આ જિંદગીનું ખાલી જ રહ્યું;
ક્યાંક નટવર એમાં પણ છેદ છે.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું