છે એવું જ લગભગ;
માણસ નામે જ ઠગ.
દુનિયા આખી મારી;
તોય નથી મારું જગ.
સાવ દબાય ગયો છું;
લાગણીઓનો છે ઢગ.
કેવી રીતે બહાર કાઢું?
પથ્થર નીચે છે પગ.
દિલ મળી જાય એવી;
પ્રભુ કર તું લાગવગ.
જીવ છટપટે એમ જાણે
પિંજરે પુરાયેલ વિહગ.
તો આ જિંદગી સુધરે;
મળે જો ઉષ્માભરી હગ.
મારી કવિતાઓમાં છે;
મારી જ દુખતી રગ.
ભલે બહાર છે તિમિર;
અંતરમાં હો ઝગમગ.
ઇશ્ક છે નટવર જેમાં;
ખુદથી થવાનું અલગ.
માણસ નામે જ ઠગ.
દુનિયા આખી મારી;
તોય નથી મારું જગ.
સાવ દબાય ગયો છું;
લાગણીઓનો છે ઢગ.
કેવી રીતે બહાર કાઢું?
પથ્થર નીચે છે પગ.
દિલ મળી જાય એવી;
પ્રભુ કર તું લાગવગ.
જીવ છટપટે એમ જાણે
પિંજરે પુરાયેલ વિહગ.
તો આ જિંદગી સુધરે;
મળે જો ઉષ્માભરી હગ.
મારી કવિતાઓમાં છે;
મારી જ દુખતી રગ.
ભલે બહાર છે તિમિર;
અંતરમાં હો ઝગમગ.
ઇશ્ક છે નટવર જેમાં;
ખુદથી થવાનું અલગ.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું