હું ભગવાનને બહુ માનતો નથી, એટલે એ મારું
માને;
એણે જ બનાવેલ અદનો ઇન્સાન છું, મને એ પહેચાને.
એક દીપક પ્રગટાવી આવ્યો છું ખુદા
તારી મસ્જિદમાં;
શહેરમાં શું થશે એ ચિંતા છે મારા
કરતા વધુ દીવાને.
છે બહુ કોલાહલ શોરબકોર મંદિર અને
મસ્જિદમાં યાર;
ભાગ્યો ત્યાંથી, એનાથી તો છે
વધારે નિરાંત મયખાને.
રોકડેથી પિવડાવ કે ઉધાર, સાકી, આંખોથી તુ કર ધાર;
પીવું છે મારે તો તારી પાસે ઓ સાકી, કોઈ પણ બહાને.
રૂબરૂ મળે કદીક તો ઝુકાવી નજર ફેરવી
લે મોં એઓ;
એમનાં સપનાંમાં ઓળઘોળ થઈ એ જ મને છે
સન્માને.
સાવ જ ધરમૂળથી બદલાય ગયો છું હું પણ દોસ્ત હવે;
સાવ જ ધરમૂળથી બદલાય ગયો છું હું પણ દોસ્ત હવે;
જ્યારથી જોયો એમની મસ્ત આંખોમાં મેં
મારા ચહેરાને.
દિલ તો સહુનું બાળક જેવું છે, એ તોફાન તો
કરવાનું જ;
કરે ક્યારેક મસ્તી તો એની એટલી ધાંધલ
ધમાલ શાને?
એમની નજરબંધીમાંથી નીકળવાનુ આસાન નથી નટવર;
મારી આસપાસ ચોપાસ ફેલાવ્યો છે એણે એમનાં પહેરાને.
મારી આસપાસ ચોપાસ ફેલાવ્યો છે એણે એમનાં પહેરાને.
દિલ તો સહુનું બાળક જેવું છે, એ તોફાન તો કરવાનું જ;
જવાબ આપોકાઢી નાખોકરે ક્યારેક મસ્તી તો એની એટલી ધાંધલ ધમાલ શાને?
વાહ ...ખુબ સરસ