હું જ વાદી છું, પ્રતિવાદી છું;
દોસ્ત,હું જ મારો ફરિયાદી છું.
મારી કેટલીક મર્યાદાઓ છે;
સીધો સાદો, હું મરજાદી છું.
એમણે દૂર કર્યો દિલમાંથી;
એમને માટે હું બરબાદી છું.
વાંચી ન શક્યા એ ચહેરાને;
બાકી વાત હું સીધી સાદી છું.
ઊજળી ગયું છે જેનું વતન;
એની જ હું પણ આબાદી છું.
મૌન રહીને કહું છું હું ઘણું;
ખોટું સમજે સૌ, વિવાદી છું.
ઇશ્ક ખુદા,ઇશ્ક જ મજહબ;
ઇશ્ક ફરમાવવા હું આદી છું.
સાચવીને રમશો એની સાથે;
દિલથી હું બહુ તકલાદી છું.
કોઈની યાદમાં ખોવાયેલ રહું;
હા,
થોડો થોડો હું પ્રમાદી છું!
એક બારી ખોલવાની રાહ છે;
ભલે લોકો કહે, હું તકવાદી છું.
આશીર્વાદ છે મા સરસ્વતીનાં;
એમની કૃપાની હું પ્રસાદી છું.
લખીને એ ભૂલી ગયા નટવર;
ભૂલાય ગયેલ હું એક યાદી છું.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું