હવે ખાસો ફેર પડી ગયો છે મારા
વિષાદમાં;
જ્યારથી તરબતર ભીંજાયો છું હું
વરસાદમાં.
ઘરમાં ન સજાવ્યો,દિલમાં ય ન મને
વસાવ્યો;
હુંય જિદ્દી,બરાબર વસી ગયો
હું એની યાદમાં.
રૂબરૂ જ નહીં સપનાંમાં પણ મળે એ
સાચવીને;
શાયદ ડર છે ભીંસી ન દઉં એને હું
ઉન્માદમાં.
એણે કહ્યું કંઈક કહો,કંઈક લખો એના
માટે ખાસ;
બસ થોડી કવિતા લખી લાગણીના
અનુવાદમાં.
તેં આપેલ ગમ સનમ, ધીમે ઓગળી રહ્યા
છે;
ખારાશ પણ ઓછી થઈ ગઈ આંસુનાં
સ્વાદમાં.
ધ્યાન દઈ સાંભળ્યો જ્યારે પંખીઓનો
કલરવ;
ખુદ ખુદાનો મંજુલ સ્વર સંભાળ્યો એ
નિનાદમાં.
માંગ માંગ માંગે એ આપું એમ કહ્યું
પ્રભુએ મને;
પાવન પ્રેમ એમનો માંગી લીધો મેં તો
પ્રસાદમાં.
હું તને વધારે પ્રેમ કરું કે તું મને
કરે એથી વધારે;
મારે નથી વેડફવો કિંમતી સમય ખોટા
વિવાદમાં.
કહેવાનું હતું એ જ ન કહી શકયો નટવર
એમને;
આ શબ્દો, આ કવનો ન કામ
આવ્યા લવાદમાં.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું