યાત્રા હજુ અધૂરી છે...

મંજિલથી એમ તો ફક્ત બે જ કદમની દૂરી છે;

એ કાપતા યુગો લાગશે,  યાત્રા હજુ અધૂરી છે.

ઘૂંટ કડવા વિરહ વિષના પીનેય જીવી ગયો હું;

કારણ છે એટલું સનમ, યાદ તમારી મધુરી છે.

નથી કંઈ કહેવું મારે કે નથી કંઈ પણ સાંભળવું;

જેવી મારી છે,એવી તમારી ય કોઈ મજબૂરી છે.

હું ઇચ્છતો જ હતો કે દોસ્ત, તું ય બેવફા નીકળે;

સમજવા તારી મારી દોસ્તીને એ પણ જરૂરી છે.

એ કહે એમ કરતો રહ્યો, એ સૌને કહેતો રહ્યો હું;

એ સમજતા રહ્યા ઇશ્કનું બીજું નામ જીહજૂરી છે.

યાર આ જિંદગીને જીવતા પણ આવડવું જોઈએ;

ન આવડે તો શ્વાસ લેવો છોડવોય એક મજૂરી છે.

હસતા હસતા રમતા રમતા હારી ગયો દિલ મારું;

હારી દિલને કોઈને જીતવું એ પણ એક ચતુરી છે.

સોચ વિચારીને લખજે નટવર હવે પછી તું પણ;

આ દુનિયાની કહેવાતી દુનિયાદારી બહુ  બુરી છે.