થઈ ગયા..

કોઈ હસીનાનો કમસીન ખયાલ થઈ ગયા;

દોસ્ત અમે પણ એમ જ ન્યાલ થઈ ગયા.

એમણે એવી રીતે મેળવી નજરને ઝુકાવી;

આખા વિશ્વમાં પુછાતો સવાલ થઈ ગયા.

અમે તો સહજ નજરથી જ સ્પર્શ્યા એમને;

તો ય ગાલ એમનાં લાલ લાલ થઈ ગયા.

એમને શું ખબર? શું વીતી છે અમારા પર?

એમનાં વિના અમારા બુરા હાલ થઈ ગયા.

સસ્તો નથી હોતો દિલનો સોદો કદી યાર;

આ ઇશ્કમાં ખેરખાં ય પાયમાલ થઈ ગયા.

ટાંગવી હતી એમની ખૂબસૂરત છબી એમણે;

લો, એમનાં માટે અમે ય દિવાલ થઈ ગયા.

કરવો હતો શિકાર એમણે નજરના તીરથી;

તો અમે ય હસતા હસતા હલાલ થઈ ગયા.

સાવ સરળ હતા તો સતત છેતરાતા રહ્યા;

ઊકેલો અમને, અમે ગહેરી ચાલ થઈ ગયા.

હતા અમે ય સાવ સીધા સાદાં નટવર કદી;

જુઓ, એમનાં કાજ ‘નટવરલાલ’ થઈ ગયા.