હોય સુવાસ વિનાનું ફૂલ;
નથી મને એ કદી કબૂલ.
જખમો જ મળવાના હતા;
ઊછેર્યા જો હતા મેં બબૂલ.
મંડી ઠેર ઠેર લાગણીઓની;
બદલાય છે રોજ એના મૂલ.
હું રહ્યો બંધ બારણા જેવો;
તું છે બારી,
કદી તો ખૂલ;
ફૂલોએ જખમ આપ્યા ઘણાં;
ને આરોપી બન્યા છે શૂલ.
ન કરેલ ગુના સ્વીકાર્યા છે;
બસ,
કરી એ જ એક ભૂલ.
એ આવી,
ગઈ જિંદગીમાંથી;
જીવવાનું લાગે સાવ ફુજૂલ.
ગણી ગણીને જીવ નટવર;
હોય છે હર શ્વાસ અમૂલ.
[ફુજૂલ= નકામું,
વ્યર્થ, નિરર્થક
(સંદર્ભઃ ગુજરાતી લેક્સિકોન)]
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું