વીંધી નાંખ્યો મને આરપાર, નજર એમની જાણે સંગીન છે;
થઈ ગયો એમનાંથી આ જુલમ, હવે એઓ ય ગમગીન છે.
પુરી દઈ દિલમાં એમને કરી છે સજા મેં પણ ઉમરકેદની;
કર્યો છે ગુન્હો એમણે,
એ પણ ક્યાં કંઈ ઓછો સંગીન છે?
એમની નજરે મારી નજરને ન જાણે એવું તે શું કરી દીધું!
શ્વેત શ્યામ રંગો પણ હવે તો લાગે મને બહુ જ રંગીન
છે.
સુવાસનો ય લાગે છે ભાર એમને તો ફૂલોનું તો શું થશે?
સાચવીને સ્પર્શવું પડશે હવે મારે, એઓ બહુ કમસિન છે.
સુંદરતા અંજાઈ ગઈ છે હવે એવી રીતે મારી બે આંખોમાં;
હર અજાણ્યો ચહેરો હવે મને લાગે એમના જેવો હસીન છે.
એમણે યાદ કરવો હોય મને,કરે ન કરે,રહી એમની
મરજી;
હું તો છું જ એવો,
મારું એમને યાદ કરવાનું નિશ દિન છે.
ઇશ્ક પ્રેમ પ્રીતિ પ્યાર મુહબ્બત ખુદાની કિંમતી નેમત છે;
ન મળી જેને એ દોલત,
હોય તવંગર, પણ સાવ
દીન છે.
ભલભલાં દરદ ઓગળી જાય છે વહી નીકળેલ આંસુંમાં;
એથી શુદ્ધ પ્રવાહી એવા આપણાં આંસુ સહેજ નમકીન છે.
ચાલી નીકળ તુ ય યા હોમ કરી નટવર રાહ-એ-ઇશ્ક પર;
સમજતા સમજતા સમજાય જશે,અહીં કંઈ પણ મુમકિન છે.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું